سوال: «چطور خدا میتواند اجازه دهد که مردم خوب به جهنم و مردم بد به بهشت بروند؟»
پاسخ ما: همه ما افرادی را میشناسیم که برای آنها ارزش قائل هستیم، کسانی که به نظر میآید اساساً خوب و مهربان هستند. اما کتاب مقدس به وضوح میفرماید که حتی این افراد نیز مرتکب گناه شده اند و به آن کمال مطلوبی که خدا انتظار دارد نرسیده اند.
- «زیرا مرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و هیچ خطا ننماید.» (جامعه ۷ : ۲۰)
- «زیرا همه گناه کرده اند و از جلال خدا قاصر میباشند.» (رومیان ۳ : ۲۳)
خدا قلب اشخاص را کاملاً میبیند، او تمامی اعمال آنها را میبیند و کلمات و افکار آنها را میشناسد. بنابراین خدا زمانی که کسی را داوری میکند اطلاعات زیادی در اختیار دارد تا هنگام قضاوت از آنها استفاده کند. به دلیل چنین آگاهی کاملی، خدا قادر است ما را با عدالت قضاوت نماید. کتاب مقدس میفرماید: «چونکه خداوند مثل انسان نمی نگرد، زیرا که انسان به ظاهر می نگرد و خداوند به دل می نگرد.» (اول سموئیل ۱۶ : ۷)
بنابراین این موضوع چگونه بر مسئله بهشت و جهنم تاثیر میگذارد؟ به این ترتیب همه در یک سطح مساوی قرار میگیرند. مردمی که ما فکر میکنیم خوب هستند با مردمی که فکر میکنیم بد هستند در مقام و موقعیت یکسانی قرار دارند، زیرا از نقطه نظر خدا هیچکس به طور کامل از فرامین او پیروی نمیکند. در درون همه ما این نیروی بازدارنده وجود دارد که میگوید، «برایم مهم نیست. من به هر حال این کار را میکنم.»
در حقیقت کتاب مقدس میفرماید: «جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هر یکی از ما به راه خود برگشته بود.» (اشعیا ۵۳ : ۶) همه ما به طرق مختلف خدا را رها کرده و از او دور شده ایم. پادزهر این است که به سوی او بازگردیم. کتاب مقدس این عمل را «توبه» مینامد. زمانی که شخصی حقیقتاً به سوی خدا بازگشت میکند، هیچ گناهی آنقدر بزرگ نیست که خدا نتواند آن را ببخشد. خدا از طریق مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب راهی را برای آمرزش گناهان مهیا ساخت. و خداوند بخشش و حیات ابدی را به تمامی کسانی که به عیسی ایمان آورند تقدیم میکند. بهشت هدیه ای رایگان برای هر کسی است که بخشش خدا را درخواست کند و از عیسی بخواهد تا وارد زندگی اش شود. در اینجا میخوانیم که کتاب مقدس کسی را که از این طریق به سوی خدا روی میآورد چگونه توصیف میکند:
«و شما را که در خطایا و گناهان مرده بودید، زنده گردانید، که در آنها قبل، رفتار میکردید برحسب دوره این جهان… همه ما قبل از این زندگی میکردیم و هوسهای جسمانی و افکار خود را به عمل میآوردیم و طبعاً فرزندان غضب بودیم، چنانکه دیگران. لیکن خدا که در رحمانیت، دولتمند است، از حیثیت محبت عظیم خود که با ما نمود، ما را نیز که در خطایا مرده بودیم با مسیح زنده گردانید… زیرا که محض فیض نجات یافته اید… تا در عالمهای آینده دولت بینهایت فیض خود به لطفی که بر ما در مسیح عیسی دارد ظاهر سازد. زیرا که محض فیض نجات یافته اید، به وسیله ایمان… و این از شما نیست بلکه بخشش خداست… و نه از اعمال تا کسی فخر نکند.» (افسسیان ۲ : ۱ – ۹)
سرتاسر کتاب مقدس خدا به وضوح بیان میکند که ما بهشت را از طریق انجام «اعمال خوب» خود و یا داشتن یک «زندگی خوب» به دست نمیآوریم، بلکه خداوند آن را به عنوان یک هدیه به همه میبخشد.
به جای اینکه تظاهر کنیم که انسانهای خوبی هستیم، ترجیحاً خدا از ما میخواهد تا بپذیریم که در مقابل او گناه میکنیم.
ما میتوانیم بر روی زندگی پس از مرگ تمرکز کنیم، اما زندگی کنونی ما چه؟ ما میتوانیم با خدا رابطه ای متقابل داشته و هم اینک به وسیله او هدایت شویم، و آن زندگی را که او برای ما خلق نموده بود تجربه کنیم. هیچ رابطه ای در دنیا رضایتمندانه تر از داشتن یک رابطه با خدا نیست و هیچ چیزی مهمتر از شناختن خدا نمیباشد. اگر شما طالب آن هستید که پس از مرگ آن را به دست آورید، بایستی از همین حالا شروع کنید.
