آیا مراحل تکامل طبیعی در آفرینش به کار رفته اند؟
اشخاص ملحد و معتقد به فرضیه تکامل ادعا خواهند کرد که تمامی خلقت از طریق سیر تکامل طبیعی صورت گرفته و هیچ معجزه ای در کار نبوده است. برخی از معتقدین به خدا نیز ادعا خواهند کرد که آفرینش منحصراً از طریق معجزات صورت گرفته است.
کتاب پیدایش به ما نشان میدهد که خداوند از هیچ آفرید، و ظاهراً خداوند سیر تکامل طبیعی را نیز آفرید و از آن برای خلقت عالم هستی استفاده نمود. در اینجا دلیل این کار را میخوانیم.
در کتاب پیدایش از دو فعل استفاده شده است. اولین فعل «bara» است که به مفهوم «آفریدن» ترجمه شده و در کل کتاب عهد عتیق تنها ۳۰ مرتبه به کار برده شده است و همواره منحصراً به خدا معطوف شده است. هر جا که این فعل استفاده شده، نمایانگر این واقعیت است که خداوند به طور خارق العاده ای چیزی را از هیچ آفریده است، کاری که تنها خدا قادر به انجام آن است.
فعل عبرانی دیگری که در کتاب پیدایش به کار رفته، «asah» میباشد که «ساخت» ترجمه شده است. از این فعل در عهد عتیق ۲۶۰ مرتبه استفاده شده و به معنای سرشتن و ساختن چیزهایی آمده است که خداوند آنها را از موادی که وجود داشته اند ساخته است. یکی از این مثالها ساختن ابرهای توفان زا جهت به وجود آوردن باران است. (والتر بردلی، «چرا من باور دارم که کتاب مقدس از لحاظ علمی معتبر است، چرا من یک مسیحی هستم»، Baker Books، ۲۰۰۱، صفحه ۱۶۹)
سرآغاز کتاب پیدایش میگوید که خدا آسمانها و زمین را «آفرید» (bara – از هیچ)، که این شامل تمامی مواد، مواد شیمیایی، ساختمانهای سلولی و تمامی چیزهایی است که در آفرینش وجود دارند. اما همانطور که در ادامه پیدایش میخوانیم، میبینیم که خدا کار خلقت را توسعه داده و خلقت خویش را ادامه و شکل میدهد. در اینجا میبینید که از فعل «ساخت» استفاده میشود.
«استفاده از این دو عبارت در بیان وقایع موجود در کتاب پیدایش نشانگر این واقعیت است که خدا از تلفیق و ترکیب معجزات، بعلاوه سیر تکامل «طبیعی» استفاده نمود تا مقاصد و اهداف خلقت خویش را به انجام برساند.» (والتر بردلی، «چرا من باور دارم که کتاب مقدس از لحاظ علمی معتبر است، چرا من یک مسیحی هستم»، Baker Books، ۲۰۰۱، صفحه ۱۶۹)
مثالهایی از «آفرید» و «ساخت»
در اینجا شرحی از مراحل تولیدمثل که خداوند آفریده را خواهید دید:
«و خدا گفت: زمین نباتات برویاند، علفی که تخم بیاورد و درخت میوه ای که موافق جنس خود میوه آورد که تخمش در آن باشد، بر روی زمین. و چنین شد.» (پیدایش ۱ : ۱۱)
و در کتاب پیدایش باب اول درباره تفکیک آب و خشکی بر روی زمین اینگونه میخوانیم:
«و خدا گفت: آبهای زیر آسمان در یک جا جمع شود و خشکی ظاهر گردد. و چنین شد.» (پیدایش ۱ : ۹)
کتاب پیدایش در خصوص اینکه آیا خدا فعالیتهای آتش فشانی و یا طبقات زمین شناسی را آفرید و از آن استفاده نمود تا آبها را از خشکی جدا سازد به تفصیل و با جزئیات سخن نمیگوید، اما این به طور قطع محتمل است و به نظر میآید که کشفیات علمی نیز به این موضوع اشاره میکنند.
در اینجا شما میبینید که لغت «bara» برای «از هیچ آفرید» به کار رفته است:
«پس خدا آدم را به صورت خود آفرید. او را به صورت خدا آفرید. ایشان را نر و ماده آفرید.» (پیدایش ۱ : ۲۷)
با توجه به آنچه که علم موفق شده است در خصوص ساختمان سلولی،DNA ،RNA و ترتیب و نظم بسیار پیچیده آنها کشف کند جای تعجب نیست که برای توصیف آن این فعل به کار رفته است: «خدا آدم را آفرید.»
لغت عبرانی «آفرید» و «ساخت» این امکان را به خدا میدهد تا خدا بتواند از هیچ، چیزهایی را آفریده باشد و یا بتواند جهان هستی را با استفاده از مواد موجود شکل دهد و سیر تکامل طبیعی را آغاز نماید. نکته اصلی این است که به طور انکارناپذیری در تمامی این قضایا خداوند طراح، مبتکر، هماهنگ کننده و آفریننده همه چیز است، علیرغم اینکه او چه چارچوب زمانبندی را انتخاب میکند.
همانطور که کتاب مقدس خلاصه میکند: «زیرا که در او همه چیز آفریده شد، آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است از چیزهای دیدنی و نادیدنی و تختها و سلطنتها و ریاسات و قوات؛ همه به وسیله او و برای او آفریده شد. و او قبل از همه است و در وی همه چیز قیام دارد.» (کولسیان ۱ : ۱۶ – ۱۷)
