سوال: «چرا کتاب مقدس میگوید: «تو کسی را هلاک نخواهی کرد.» اما بیشترین تعداد مردمی که مرده اند به خاطر نام خدا بوده است، و نام خدا بیش از هر دلیل دیگری باعث کشته شدن مردم شده است؟»
پاسخ ما: مردم در نام خدا و عیسی دست به هر عملی میزنند که خدا در این خصوص فرمانی نداده، خواستار آن نبوده، تصویب نکرده و اراده او نبوده است.
مردم هر کاری را که مایلند انجام میدهند و بعد به دنبال راه هایی میگردند تا آن اعمال را به گونهای توجیه کنند.
خدا خوب میداند که به هر کسی گفته است چه کاری را انجام دهد و چه کاری را انجام ندهد، و در آخر خداوند آشکار خواهد ساخت که چه اعمالی مطابق با اراده او انجام شده اند و چه اعمالی مطابق با اراده خود شخص و امیال، هوسها، طمعها و کینه توزیهای شخصی او به انجام رسیدهاند.
نمیتوان از اعمال مردم استفاده نمود تا صرفاً توجیه و دستاویزی برای رد کردن خدا باشد. خدا این عذر را نخواهد پذیرفت. خدا نیکو، کامل، عادل، رحیم، بامحبت و منصف است. اگر کسی برخلاف اراده خدا، اما در نام او کاری انجام دهد ما نمیتوانیم خدا را در این بین مقصر بدانیم. در انتها خدا این اجازه را به ما نخواهد داد.
عاقبت هر شخص باید به خدا پاسخگو باشد و دیگر جایی برای عذر و بهانه و توجیه شخصی نخواهد بود. از دو حالت خارج نیست، یا ما خدا را جستجو کرده و اجازه داده ایم خدا ما را دگرگون سازد و یا اجازه نداده ایم.
خدا هر شخصی را منصفانه داوری خواهد نمود، و او نیتها و انگیزه های قلبی هر شخص را داوری خواهد کرد.
از کتاب مقدس …
«هر راه انسان در نظر خودش راست است، اما خداوند دلها را میآزماید.» (امثال ۲۱ : ۲)
«خداوند مرد عادل را امتحان میکند؛ و اما از شریر و ظلم دوست، جان او نفرت میدارد.» (مزمور ۱۱ : ۵)
«لهذا پیش از وقت به چیزی حکم مکنید تا خداوند بیاید که خفایای ظلمت را روشن خواهد کرد و نیتهای دلها را به ظهور خواهد آورد.» (اول قرنتیان ۴ : ۵)
«و او ربع مسکون را به عدالت داوری خواهد کرد، و امتها را به راستی داد خواهد داد.» (مزمور ۹ : ۸)
«به حضور خداوند زیرا به داوری جهان میآید. ربع مسکون را به انصاف داوری خواهد کرد و قومها را به راستی.» (مزمور ۹۸ : ۹)
«بلکه مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهد نمود. و جهان را به عصای دهان خویش زده، شریران را به نفخه لبهای خود خواهد کشت.» (اشعیا ۱۱ : ۴)
عیسی به ایشان گفت: «شما هستید که خود را پیش مردم عادل مینمایید، لیکن خدا عارف دلهای شماست. زیرا که آنچه نزد انسان مرغوب است، نزد خدا مکروه است.» (لوقا ۱۶ : ۱۵)
«زیرا کلام خدا زنده و مقتدر و برنده تر است از هر شمشیر دودم و فرورونده تا جدا کند نفس و روح و مفاصل و مغز را و ممیز افکار و نیتهای قلب است.» (عبرانیان ۴ : ۱۲)
«آنگاه همه کلیساها خواهند دانست که منم امتحان کننده جگرها و قلوب و هر یکی از شما را برحسب اعمالش خواهم داد.» (مکاشفه ۲ : ۲۳)
«و دیدم تختی بزرگ و سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی وی آسمان و زمین گریخت و برای آنها جایی یافت نشد. و مردگان را خرد و بزرگ دیدم که پیش تخت ایستاده بودند؛ و دفترها را گشودند. پس دفتری دیگر گشوده شد که دفتر حیات است و بر مردگان داوری شد، بحسب اعمال ایشان از آنچه در دفترها مکتوب است. و دریا مردگانی را که در آن بودند باز داد؛ و موت و عالم اموات مردگانی را که در آنها بودند باز دادند؛ و هر یکی بحسب اعمالش حکم یافت.» (مکاشفه ۲۰ : ۱۱ – ۱۳)