پرسش: «من سعی میکنم این موضوع را بفهمم که چگونه خدایی که محبت است میتواند مردم را به جهنم بفرستد. چه تفکری در ورای رفتن به جهنم نهفته است؟»
پاسخ ما: در اینجا چیزهایی را که باید در نظر بگیرید خواهید خواند:
(۱) خدا به تمامی مردم به اندازه کافی شواهدی ارائه کرده است تا بدانند که او وجود دارد.
- «چونکه آنچه از خدا میتوان شناخت، در ایشان ظاهر است زیرا خدا آن را بر ایشان [مردمان] ظاهر کرده است. زیرا که چیزهای نادیده او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم به وسیله کارهای او فهمیده و دیده میشود تا ایشان را عذری نباشد.» (رومیان ۱ : ۱۹ – ۲۰)
- «آسمان جلال خدا را بیان میکند و فلک از عمل دست هایش خبر میدهد.» (مزمور ۱۹ : ۱)
(۲) با این وجود مردم نمیخواهند او را بشناسند.
- «که ایشان حق خدا را به دروغ مبدل کردند و عبادت و خدمت نمودند مخلوق را به عوض خالقی که تا ابدالآباد متبارک است.» (رومیان ۱ : ۲۵)
- «احمق در دل خود میگوید که خدایی نیست.» (مزمور ۱۴ : ۱)
- «جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هر یکی از ما به راه خود برگشته بود.» (اشعیا ۵۳ : ۶)
- «خدا از آسمان بر بنی آدم نظر انداخت تا ببیند که فهیم و طالب خدایی هست. همه ایشان مرتد شده، با هم فاسد گردیده اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.» (مزمور ۵۳ : ۲ – ۳)
- «در ایام آخر زمانهای سخت پدید خواهد آمد، زیرا که مردمان، خودپرست خواهند بود و طماع و لاف زن و متکبر و بدگو و نامطیع والدین و ناسپاس و ناپاک و بی الفت و کینه دل و غیبت گو و ناپرهیز و بیمروت و متنفر از نیکویی و خیانتکار و تندمزاج و مغرور که عشرت را بیشتر از خدا دوست میدارند.» (دوم تیموتاؤس ۳ : ۱ – ۴)
(۳) بنابراین خداوند چیزی را به مردم میدهد که خودشان میخواهند.
خدا مایل است تا جمیع مردم از گناهان خود نجات یافته و حقیقت خدا را بشناسند. (اول تیموتاؤس ۲ : ۳ – ۴) خداوند مایل است تا همه توبه کنند و او را بشناسند. (دوم پطرس ۳ : ۹) با این وجود کتاب مقدس همچنان آشکار میسازد که خداوند خود را بر مردم تحمیل نمیکند. خدا اجازه میدهد که مردم او را رد کنند، اگرچه او این را دوست ندارد. خدا محبت است. (اول یوحنا ۴ : ۱۶) اما خدا اجازه میدهد تا انسانها محبت او را رد کرده و در گناهان خود باقی بمانند.
زمانی فرا خواهد رسید که جمیع مردم در مقابل تخت خدا خواهند ایستاد و برای تمامی مردم داوری خواهد بود. (مکاشفه ۲۰ : ۱۱ – ۱۳) هر کس که نامش در «دفتر حیات» یافت نگردد درون دریاچه آتش افکنده خواهد شد. (مکاشفه ۲۰ : ۱۵)
خداوند به مردم اسرائیل گفت: «امروز آسمان و زمین را بر شما شاهد میآورم که حیات و موت و برکت و لعنت را پیش روی تو گذاشتم؛ پس حیات را برگزین تا تو با ذریتت زنده بمانی.» (تثنیه ۳۰ : ۱۹) به نحوی این انتخابی است که پیش روی همه ما است: برکت یا لعنت، زندگی یا مرگ، محبت خدا و یا خشم خدا. به عقیده بعضیها این غیرمنطقی است که خدا در عین حال هم با محبت باشد و هم غضبناک. به هر حال بخش عظیمی از شخصیت خداوند فراتر از قوه ادراک ما است. خشم و محبت خدا با همدیگر سازگاری دارد حتی اگر ما نتوانیم آن را درک کنیم.
اگر چه ما کاملاً آن را نمیفهمیم، اما به هر حال این انتخاب پیش روی ما قرار دارد. حتی در همین لحظه خداوند میفرماید که همه ما سزاوار غضب و داوری او هستیم. عیسی به وضوح فرمود: «زیرا اگر باور نکنید که من هستم، در گناهان خود خواهید مرد.» (یوحنا ۸ : ۲۴) اما عیسی به تمامی کسانی که برای دریافت بخشش او به وی روی میآورند خوش آمد میگوید، حتی در همین لحظه. بنابراین به جای اینکه به وسیله خدا محکوم شویم، میتوانیم بخشوده شده و با او صلح و آشتی کنیم. عیسی فرمود: «آمین آمین به شما میگویم هر که کلام مرا بشنود و به فرستنده من ایمان آورد، حیات جاودانی دارد و در داوری نمیآید، بلکه از موت تا به حیات منتقل گشته است.» (یوحنا ۵ : ۲۴).
