سوال: «کتاب مقدس الهام شده است» چه مفهومی دارد؟ (آنگونه که کتاب مقدس مدعی است)
پاسخ ما: همانطور که یک کارفرما انجام کار را به کارمند خود، چه زن و چه مرد محول میکند، خدا نیز در طول تاریخ، نوشتن مطالب را به اشخاص گوناگون محول نمود تا تاثیرات متقابل خدا با مردم را نگاشته و ثبت کنند و به این وسیله پیام نجات بخش او به تمامی نقاط کره زمین برسد.
موسی پنج کتاب اول از کتاب مقدس را نوشت و آنچه را که در آن دوره از زمان اتفاق افتاد به ثبت رسانید. اشعیا آنچه که خداوند به او گفت تا به مردم اسرائیل بگوید را نگاشت. ارمیا تمامی رویدادهایی را نوشت که نتیجه صحبتهای وی با مردم اسرائیل بود، و همچنین عکس العملهای آنان در مقابل این پیامها را به رشته تحریر در آورد. متی، مرقس، لوقا و یوحنا درباره جزئیات زندگی عیسی و سخنان او نوشتند و غیره.
روی هم رفته ۴۰ نویسنده مختلف، در طول یک دوره بسیار طولانی (۱۵۰۰ سال)، و از مناطق مختلف جغرافیایی نویسندگان آن بوده اند. اما توصیف آنان از خدا و پیام آنها درباره اینکه چگونه میتوانیم خدا را بشناسیم یکسان است. به معنای تحت اللفظی الهام شده یعنی دمیده شده به وسیله خدا، و یا از جانب روح خدا. خدا به طور کامل در این کار دخالت داشته است. مانند یک کار شریکی بین دو نویسنده (خدا نویسنده اصلی است و سپس هر کدام از نویسندگانی که انسان بودند). خداوند در خصوص آنچه که باید نویسندگان میگفتند، مینوشتند و می گنجاندند آنان را هدایت میکرد. اگرچه خداوند از طریق آنان کار میکرد اما در اغلب نوشته ها سبک و برجستگی نگارش منحصر به فرد هر کدام از نویسندگان آشکار است. به عنوان مثال نویسندگان اناجیل (که زندگی و سخنان عیسی را به ثبت رساندهاند)، متی، مرقس، لوقا و یوحنا بودهاند. همگی آنها اعمال و سخنان عیسی را ذکر کرده اند، اما در عین حال هر کدام بر موضوعی متفاوت تاکید داشته است. یوحنا زمان بیشتری را به این اختصاص داد تا آنچه را که عیسی درباره الوهیت خویش گفته بود به نگارش در آورد. متی و لوقا زمان بیشتری را اختصاص دادند تا پیرامون شرایط موجود هنگام تولد عیسی مطالبی بنویسند. مرقس تنها خلاصه ای اجمالی از زندگی عیسی را نوشته است.
در اینجا مطالبی را از کتاب مقدس میبینید که نشان میدهد نویسندگانی که انسان بودند در خصوص نوشته هایشان به وسیله خدا هدایت شده اند:
و خداوند به موسی گفت: «این سخنان را تو بنویس، زیرا که به حسب این سخنان، عهد با تو و با اسرائیل بسته ام.» (خروج ۳۴ : ۲۷)
و در سال چهارم یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا واقع شد که این کلام از جانب خداوند بر ارمیا نازل شده، گفت: «طوماری برای خود گرفته، تمامی سخنانی را که من درباره اسرائیل و یهودا و همه امتها به تو گفتم از روزی که به تو تکلم نمودم یعنی از ایام یوشیا تا امروز در آن بنویس.» (ارمیا ۳۶ : ۱ – ۲)
«الآن بیا و این را در نزد ایشان بر لوحی بنویس و بر طوماری مرقوم ساز تا برای ایام آینده تا ابدالآباد بماند.» (اشعیا ۳۰ : ۸)
و چون او [عیسی] را دیدم، مثل مرده پیش پایهایش افتادم و دست راست خود را بر من نهاده، گفت: «ترسان مباش! من هستم اول و آخر و زنده؛ و مرده شدم و اینک تا ابدالآباد زنده هستم و کلیدهای موت و عالم اموات نزد من است. پس بنویس چیزهایی را که دیدی و چیزهایی که هستند و چیزهایی را که بعد از این خواهند شد.» (مکاشفه ۱ : ۱۷ – ۱۹)
«از آن جهت که بسیاری دست خود را دراز کردند به سوی تالیف حکایت آن اموری که نزد ما به اتمام رسید، چنانچه آنانی که از ابتدا نظارگان و خادمان کلام بودند به ما رسانیدند، من نیز مصلحت چنان دیدم که همه را منالبدایه به تدقیق در پی رفته، به ترتیب به تو بنویسم ای تیوفلس عزیز، تا صحت آن کلامی که در آن تعلیم یافته ای را دریابی.» (لوقا ۱ : ۱ – ۴)
«و عیسی معجزات دیگر بسیار نزد شاگردان نمود که در این کتاب نوشته نشد. لیکن اینقدر نوشته شد تا ایمان آورید که عیسی، مسیح و پسر خدا است و تا ایمان آورده، به اسم او حیات یابید.» (یوحنا ۲۰ : ۳۰ – ۳۱)
«… کتب مقدس را دانسته ای که میتواند تو را حکمت آموزد برای نجات به وسیله ایمانی که بر مسیح عیسی است. تمامی کتب از [الهام خداست] و به جهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است، تا مرد خدا کامل و به جهت هر عمل نیکو آراسته بشود.» (دوم تیموتاؤس ۳ : ۱۵ – ۱۷)
«و این را نخست بدانید که هیچ نبوت کتاب از تفسیر خود نبی نیست. زیرا که نبوت به اراده انسان هرگز آورده نشد، بلکه مردمان به روح القدس مجذوب شده، از جانب خدا سخن گفتند.» (دوم پطرس ۱ : ۲۰ – ۲۱)
او [عیسی] به ایشان گفت: «ای بی فهمان و سست دلان از ایمان آوردن به آنچه انبیا گفته اند. آیا نمیبایست که مسیح این زحمات را بیند تا به جلال خود برسد؟» پس از موسی و سایر انبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود. (لوقا ۲۴ : ۲۵ – ۲۷)
او [عیسی] به ایشان گفت: «همین است سخنانی که وقتی با شما بودم گفتم ضروری است که آنچه در تورات موسی و صحف انبیا و زبور درباره من مکتوب است به انجام رسد.» و در آن وقت ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب را بفهمند. (لوقا ۲۴ : ۴۴ – ۴۵)
