پرسش: آیا بین کاتولیک بودن و یا مسیحی بودن تفاوتی وجود دارد؟
پاسخ ما: طبقه بنده های متعددی در مورد اسامی و نوع کلیساهای مسیحی وجود دارد مانند، کاتولیک، پروتستان، متودیست، باپتیست، لوتران و غیره. اما بدیهی است که در هر کدام از این کلیساها اعضایی وجود دارند که واقعاً با مسیح ارتباط دارند و اعضایی نیز هستند که رابطه ای واقعی با مسیح ندارند.
بنابراین مهم این نیست که شخص به چه کلیسایی تعلق دارد، بلکه موضوع مورد بحث این است که آیا او شخصاً عیسی مسیح را در قلب خود دارد یا خیر و اینکه آیا او واقعاً یک رابطه شخصی با خداوند دارد یا نه.
در انجیل یوحنا میخوانیم: «و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد.» (یوحنا ۱ : ۱۲) چرا ما باید فرزندان خدا بشویم؟ چون در غیر اینصورت خدا از ما دور خواهد بود. شاید بر این امر واقف باشیم که خدا واقعاً وجود دارد و لازم است تا ما او را عبادت کنیم. شاید حتی این را نیز خوب بدانیم که در مواقع نیاز، او تنها کسی است که میتوانیم در حضورش دعا کنیم. ولی بین ما و خدا فاصله وجود دارد و این فاصله به علت وجود گناهان ما است. تا زمانی که ما زنده هستیم و نفس میکشیم، مرتکب گناه خواهیم شد. ما به جای اینکه از راه های خدا پیروی کنیم به راه خود خواهیم رفت. اما لزومی ندارد که گناهان ما بین ما و خدا تا ابد مانع ایجاد نماید، چرا که راه حلی وجود دارد و آن راه حل از این قرار است.
کتاب مقدس میگوید که برای گناه باید مجازات شویم و این مجازات شاید بیش از آن چیزی باشد که شما انتظارش را دارید. در حقیقت مجازات گناه مرگ است. مجازات مرگ تنها برای گناهانی همچون قتل نیست. مجازات مرگ، حکم و داوری ای است که خداوند برای تمامی گناهان صادر نموده است. کتاب مقدس میفرماید: «زیرا که مزد گناه موت است.» (رومیان ۶ : ۲۳) عیسی به خاطر گناهان ما و به جای ما جانش را فدا نمود تا ما مجبور نباشیم به خاطر گناهانمان بمیریم و تا ابد از خداوند دور بمانیم. عیسی تاوان تمامی گناهان ما را به طور کامل پرداخت نمود. عیسی امروز بخشش خود را به ما هدیه میکند. این یک بخشش موقتی نیست. هم اینک ما حتی برای گناهانی که در آینده مرتکب خواهیم شد نیز میتوانیم بخشش عیسی را از آنِ خود کنیم، زیرا که عیسی به خاطر تمامی گناهان ما جانش را فدا کرد. در همان لحظه ای که گناهان ما بخشیده شد و مانع از میان رفت، ما قادر خواهیم بود تا بلافاصله یک رابطه شخصی و نزدیک را با او آغاز کنیم. این بدان معنا نیست که ما بعد از این دیگر مرتکب گناه نخواهیم شد و یا تبدیل به انسانهای کاملی میشویم، بلکه زمانی که قبول میکنیم که عیسی به خاطر گناهان ما و به جای ما مْرد، بخشش خدا را از جانب خدا دریافت میکنیم.
«زیرا همه گناه کرده اند و از جلال خدا قاصر میباشند، و به فیض او مجاناً عادل شمرده میشوند به وساطت آن فدیه ای که در عیسی مسیح است.» (رومیان ۳ : ۲۳ و ۲۴)
وقتی که عیسی مسیح را در قلب خود میپذیریم خداوند ما را «بیگناه اعلام میکند» و میگوید که اکنون «رابطه ما با خدا صحیح است». در این لحظه رابطه ما با خدا واقعاً شروع شده و دیگر ما صرفاً بر این امر واقف نیستیم که «خدا وجود دارد» بلکه میدانیم که او در ما زندگی میکند. حالا ما نه تنها بخشش خدا را داریم، بلکه با او ارتباط نیز داریم. «زیرا که مزد گناه موت است، اما نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح.» (رومیان ۶ : ۲۳)
