سوال: «آیا ممکن است خدا زن باشد؟»
پاسخ ما: احتمالاً صحیح نیست که خدا را به شکل یک زن ببینیم، اگرچه کتاب مقدس به نوعی جنبه مونث خدا را نیز نشان میدهد. عیسی یک بار فرمود:
«ای اورشلیم، اورشلیم، قاتل انبیا و سنگسارکننده مرسلان خود! چند مرتبه خواستم فرزندان تو را جمع کنم، مثل مرغی که جوجه های خود را زیر بال خود جمع میکند و نخواستید!» (متی ۲۳ : ۳۷)
همچنین حکمت خداوند در کتاب امثال به شکل شخصیتی مونث مجسم شده است (مثلاً در امثال ۱ : ۲۰ و ۸ : ۱۱ و ۹ : ۱)، اما در عین حال در عهد جدید به ما گفته میشود که: «مسیح حکمت خدا است.» (اول قرنتیان ۱ : ۲۴)
اما در بیشتر قسمتهای کتاب مقدس خداوند اینگونه انتخاب کرده است تا خویشتن را با شخصیتی مذکر آشکار سازد. «تمامی کتب از الهام خداست.» (دوم تیموتاؤس ۳ : ۱۶) و در آن همواره به خداوند با ضمیر «او مذکر» اشاره شده است. بنابراین خداوند خواسته است تا مردم وی را به عنوان «او مذکر» بشناسند.
از طرفی در کتاب پیدایش باب اول به ما گفته میشود که انسان (نوع بشر؛ که مفهوم آن با «یک مرد» در تضاد است) بصورت خدا آفریده شده است، چه مونث و چه مذکر…
«پس خدا آدم را بصورت خود آفرید. او را بصورت خدا آفرید. ایشان را نر و ماده آفرید.» (پیدایش ۱ : ۲۷(
بنابراین نباید تعجب کنیم که خدا در آن واحد هم شخصیت «مردانه» و هم شخصیت «زنانه» را به خود اختصاص دهد. از اینرو چه زن و چه مرد هر دو میتوانند شخصیت خدا را شرح دهند. خدا را میتوان با صفت مادرانه (مرغ) در نظر گرفت و در عین حال میتوان او را پدر آسمانی خواند (عنوانی که کتاب مقدس اغلب او را با همین نام میخواند). خدا مواظبت کننده و پرورش دهنده، و در عین حال مقتدر و قوی است.
البته خداوند بسیار برتر از ما است، و مطمئناً نه یک زن است و نه یک مرد. اگرچه ما بصورت او آفریده شده ایم، و بازتاب قسمتی از صفاتی هستیم که خدا نیز دارا است، اما قطعاً ما به عنوان انسان قادر نیستیم به طور کامل نمایانگر تصویر خدا باشیم.
حتی اگر یک نقاش بخواهد تصویری از خود را نقاشی کند، آن نقاش خود بیش از هنر خویش خواهد بود.
نکته جالب توجه این است که خدا خویشتن را فروتن ساخت تا خود را بر ما آشکار سازد. خدا انسان شد، در وجود عیسی مسیح، و مایل است تا ما وارد یک رابطه با او شویم، رابطه ای که او امکان پذیر ساخت.
